Bij aankomst hadden we de gelegenheid om het prachtig gebouwde complex te bewonderen. Aan de ene kant, vanuit het sportcafé gezien, was een volleybalzaal en aan de andere kant de wielerbaan. Verder waren er ook nog gedeeltes voor de beoefening van de atletieksport.
Nadat we ons hadden omgekleed konden we via een lift het middenterrein van de baan betreden. Hier aangekomen werd ons een fiets aangemeten en de meegebrachte pedalen werden gemonteerd. De mecaniciens bleken over goed materiaal te beschikken, want dit verliep allemaal erg voorspoedig. Ook een aantal deelnemers uit Apeldoorn e.o. sloten zich aan, zodat we met een groep van 21 deelnemers waren.
De wielerbaan in Apeldoorn is een officiële wedstrijdbaan van 250 meter. Op de baan zijn meerdere lijnen aangebracht met een eigen betekenis. Zo heb je een sprintlijn, een stayerlijn en een zogenaamde "vrije zone" waar je veilig in en uit de baan kunt rijden. Aan ons werden de baanregels uitgelegd om ervoor te zorgen dat we zo veilig mogelijk konden rijden. Deze regels zijn nodig, omdat we op fietsen kwamen te rijden zonder versnelling en zonder rem!
De eerste oefening bestond uit het vaart minderen op de baan. Ook al hadden we geen beschikking over een rem, het is wel degelijk mogelijk om "af te remmen" door tegenkracht te geven met je benen of door iets omhoog de baan op te sturen. Nadat we dit kunstje onder de knie hadden, werden er pionnen op de baan gezet voor een aantal stuuroefeningen. Al gauw bleek dat de groep gewend was aan de fietsen en de baan, zodat het tijd werd om de hoogte in de bochten op te zoeken. Voor sommigen van ons was dit even slikken, want de bochten hebben een hoek van maar liefst 42 graden! We moesten achter elkaar blijven fietsen en niets anders doen dan de trainer volgen. Deze reed al na een paar rondjes hoog de bochten in en wij volgden trouw. Vooral het uitkomen van de bocht en dan op grote snelheid naar beneden duiken, is een prachtige ervaring. Gelukkig werden er ook enkele pauzes ingelast om iets te drinken en te eten. Doordat het in de zaal erg warm en droog was, had iedereen last van een droge keel. In het tweede uur gingen we met twee groepjes op de baan rijden, waarbij je van de ene groep naar de andere moest rijden. Voor sommigen was dit een hele opgave, want het tempo zat er behoorlijk in. Afsluitend werd er door iedereen een volle ronde gesprint vanuit stand. Het baanrecord van Tean Mulder kwam hierbij niet in gevaar, maar er werden enkele snelle tijden neergezet. Van de Bokk'nrieders toonde Peter Kemna zich de rapste, maar hij moest wel twee andere gast deelnemers voor zich laten.
Na drie uurtjes rijden was het tijd om te douchen en huiswaarts te keren. Hier stond ons een heerlijk dampend stamppotbuffet te wachten waar met veel smaak aan werd begonnen. Al met al een bijzondere en geslaagde middag en misschien dat een aantal van ons nog wel eens een bezoekje aan de baan zal brengen.
Uitslag sprint:
- Peter Kemna........................ 23,76
- Wouter Brey......................... 23,85
- Marc Arends........................ 23,90
- Arnold Leemhuis................. 24,04
- Tonnie Braakhuis................ 24,10
- Nico Blankenvoord............. 24,30
- Theo Roelofs........................ 24,52
- Marcel Dierink .................... 24,70
- Niek van Leyenhorst .......... 24,80
- Maarten Wooldendorp ...... 24,84
- Ben Klumpers ..................... 24,98
- Martin Kokhuis ................... 26,32
- Mark Kuiphuis ..................... 27,51
- Harry Koopman .................. 29,20
